STS Pogoria, trójmasztowa barkentyna, była przez 7 dni domem dla 40. uczniów i nauczycieli z I Liceum Ogólnokształcącego im. Józefa Wybickiego w Kościerzynie.
4 listopada wyruszyli oni autokarem do Genui, gdzie dzień później weszli na pokład tego żaglowca i stali się na tydzień jego nową załogą. Po niezbędnym przeszkoleniu, zapoznaniu z przepisami BHP i podzieleniu na 4 wachty, w niedzielę 6 listopada odcumowali statek i wyruszyli na wielką przygodę na Morzu Śródziemnym.
Już kilka godzin później musieli przeżyć swój pierwszy większy stres, bo kapitan ogłosił alarm "człowiek za burtą". Wszyscy wyszli na pokład, trzecia wachta musiała spuścić na wodę ponton, który pomknął na pomoc. Po dostarczeniu na pokład starszego mata Wilsona, wyznaczeni członkowie załogi troskliwie się nim zajęli.
Następnym przeżyciem było, po wcześniejszym przeszkoleniu, wejście po wantach na pierwszą platformę fokmasztu i zejście na drugą burtę. W nocy jedna z wacht postawiła dwa żagle i od tej pory rozpoczęło się prawdziwe żeglowanie. Pierwszym portem, do którego sprowadził statek kapitan i wiatr było Portoferraio na Elbie, które w latach 1814-1815 było miejscem zesłania Napoleona.
Stamtąd droga prowadziła na północ. Załoga szkoliła się we wchodzeniu na reje, rozwijaniu i zwijaniu żagli. Statek razem z całą załogą dotarł na kotwicowisko w Portovenere. Na brzeg załoganci dostarczeni zostali pontonami. Był czas na zwiedzanie i zjedzenie małego obiadu.
W nocy rozpoczęła się dalsza podróż. Kilka godzin po północy rozpętała się burza i zaczął padać deszcz, na szczęście niezbyt długi. Dalsze żeglowanie odbywało się na zatoce genueńskiej, a 11 listopada Pogoria z załogą ubraną w biało-czerwone akcenty wpłynęła do portu w Genui. Wieczorem odbył się koncert dla załogi stałej statku. Nazajutrz, po śniadaniu i sprzątaniu statku, cała grupa udała się na zwiedzanie miasta. Wieczorem wszyscy wsiedli do autobusu i udali się w drogę powrotną do Kościerzyny.
Materiał nadesłany. Tekst i zdjęcia: IC
