Uwaga na barszcz Sosnowskiego

Barszcz Sosnowskiego - ta niebezpieczna roślina pojawiała się w różnych miejscach województwa pomorskiego. Odnotowano już kilka poparzeń.

W związku z występującymi na terenie całego kraju licznymi przypadkami poparzeń barszczem Sosnowskiego wojewoda pomorski Ryszard Stachurski zwrócił się do władz samorządowych z prośbą o informowanie o miejscach występowania tej niebezpiecznej dla zdrowia rośliny. Pismo w tej sprawie przesłano do wszystkich starostów oraz prezydentów miast na prawach powiatu. Dzięki temu Wydział Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Pomorskiego Urzędu Wojewódzkiego opracował mapę zagrożeń tą niebezpieczna rośliną.

Powiaty, w których można natknąć się na barszcz Sosnowskiego:

słupski (gmina Ustka, gmina Główczyce, Dolina Wieprzy i Studnicy),

kartuski (gmina Sierakowice)

lęborski (gmina Lębork, Cewice, Nowa Wieś Lęborska)

bytowski (gmina Bytów, Trzebielino, Miastko)

gdański (gmina miejska Pruszcz Gd., gmina wiejska Pruszcz Gd., Trąbki Wielkie, Kolbudy, Pszczółki, Cedry Wielkie)

nowodworski

chojnicki

kościerski (gmina Kościerzyna, Nowa Karczma)

człuchowski (gmina Człuchów, gmina Czarne, gmina Debrzno)

starogardzki (gmina Lubichowo, Skarszewy, Skórcz, Starogard Gd.,)

kwidzyński (gmina Ryjewo)

tczewski

sztumski (gmina Stary Dzierzgoń, Mikołajki Pomorskie)

Odnotowano też pojedyncze poparzenia w powiatach słupskim, bytowskim, człuchowskim i starogardzkim.

(r)

Barszcz Sosnowskiego to groźna dla ludzi roślina, która powoduje oparzenia skóry. Związki chemiczne zawarte w soku barszczu Sosnowskiego mogą wywoływać: nudności, wymioty, bóle głowy, zapalenie spojówek. W niektórych przypadkach może  nawet spowodować śmierć osoby, która miała z nią kontakt. To inwazyjny chwast należący do rodziny selerowatych. Do Polski został sprowadzony z Kaukazu pod koniec lat 50. XX wieku. Wówczas rozpoczęto jego uprawę na wielką skalę. Miał służyć jako pasza dla bydła, jednak jego uprawy stosunkowo szybko zaprzestano. Barszcz Sosnowskiego można pomylić z wyrośniętym koprem, ale jest od niego o wiele wyższy. Może osiągać nawet cztery metry wysokości. Chwast ma zieloną bruzdowaną łodygę, która w dolnej części jest pokryta fioletowymi plamkami. Jego liście są duże i szerokie, o zaostrzonych końcówkach. Kwiaty zebrane w gęsty i duży baldach są białe. Można go spotkać w miejscach nieużytkowanych przez człowieka, czyli głównie na odłogach, łąkach i przy drogach. Rośnie także wzdłuż brzegów rzek i jezior, na polach uprawnych, pastwiskach, w ogrodach i parkach.

Fot. Hugo.arg/Wikipedia